Royal Dutch Open Taekwon-Do Tournament 2019

‘Bij Kassem ben je niet gewoon één van de zoveel leden, je wordt opgenomen in de familie.’

Afgelopen zaterdag werd dat maar weer eens bevestigd tijdens het Royal Dutch Open Taekwon-Do Tournament. In de Limeshal in Alphen aan den Rijn stonden afgelopen zaterdagochtend zo’n 80 Kassem Toppers opgesteld tijdens de opening. Wat een supermooi gezicht was dat!

Het deelnemersveld was groot, sterk en internationaal. In totaal deden er 440 vechters van 40 scholen mee. En kijk eens, wat een prachtresultaat: Voor het 3e achtereenvolgende haalde Kassem Gym de meeste medailles binnen! Dat is echt iets om super trots op te zijn!

Kassem Gym is in tha house!

Ik heb al zoveel verhalen gehoord over hoe het op een Taekwon-Do toernooi aan toe gaat als Kassem in tha house is. Nu mocht ik het eindelijk eens zelf ervaren en ik heb een geweldige dag gehad! Dat kwam natuurlijk ook door al die medailles maar vooral door dat Kassem Familie gevoel.

Het begon ’s ochtends vroeg al. Overal vrolijke (en soms een beetje slaperige) koppies. Een knuffel en grapje van meester Lahbib namen her en der wat zenuwen weg.

De oudere ‘kids’ namen de kleintjes onder hun hoede om te gaan wegen, omkleden etc. Met zoveel discipline, vanzelfsprekendheid en gemeende aandacht, dat je er eigenlijk geen moment bij stil staat hoe bijzonder het is. Ik hoor vaak zeggen ‘Dat hoort erbij, elkaar helpen is gewoon een onderdeel van Taekwon-Do’. Maar tussen gewoon helpen en wat deze jongens en meiden doen, zit een groot verschil. Het is prachtig om te zien hoe gek ze zijn op hun jongere clubgenootjes. Dat maakt dat ouders met alle vertrouwen hun (soms nog heel) jonge kinderen aan deze kanjers toevertrouwen.

Supermoeders

Ondertussen hadden de moeders, met tassen vol lekkers, plaatsgenomen op de tribune. De meesten kennen elkaar al (heeeeeel) lang en hebben menig wedstrijddag met elkaar doorgebracht. Ze rijden met hun kids heel Nederland door, op de meest onmogelijke tijden naar de meest onmogelijke plaatsen. Voor hen heel gewoon, maar ook hier geldt weer, zo gewoon is dat niet.

Deze moeders zijn echt een klasse apart. Natuurlijk zijn ze er in de eerste plaats omdat hun zoon of dochter aan het toernooi meedoet. Maar ze zijn er voor álle Kassem kids. Zodra één van de onze vechters de mat op stapt wordt hij / zij enthousiast aangemoedigd. Alle kids worden in de gaten gehouden, soms kijken ze naar 4 wedstrijden tegelijk. In één van die tassen zit altijd wel een broodje voor een hongerige puber. En er is altijd wel een knuffel voor iemand die verdrietig is na een verloren wedstrijd. Tussen dat alles door is er tijd en aandacht voor elkaar. Het was mooi om daar tussen te mogen zitten, dank dames!

Mierenhoop

Ik moest even wennen aan het gekrioel in de zaal. Voor een leek is zo’n toernooi in eerste instantie nogal rommelig. Maar al snel zie je hoe strak het georganiseerd is. Wat een klus moet dat zijn om iedereen in te plannen en het programma steeds aan te passen. Petje af voor degene die dat doet!

Patrick; ‘Lahbib en Khalid geven iedereen vleugels’

Wanneer je van een afstand naar mensen kijkt dan vallen je dingen op die je van dichtbij over het hoofd zou zien. Volgens mij komt dat omdat je niet kan horen wat er gezegd wordt en je het alleen van de non verbale communicatie moet hebben. Lichaamstaal liegt niet, zeker niet tijdens een wedstrijd. En zo zie je vanaf de tribune pas echt hoe speciaal de band is die Khalid en Lahbib met hun leerlingen hebben opgebouwd.

Het zit ‘m in zoveel dingen. In hoe een vechter direct reageert op een aanwijzing bijvoorbeeld, in alle vertrouwen dat de coach gelijk heeft. In hoe Lahbib strijdt bij een onterechte beslissing van de jury. Het zit ‘m erin dat  Khalid er, ondanks zijn blessure, voor de volle 1000% is.

Het zit ‘m in de knuffels, in de trotse blik bij winst én verlies. In hoe ze zien wat een vechter op dat moment nodig heeft. Het zit ‘m in bij je clubgenootjes in één poule zitten en elkaar sterker maken doordat je je aan elkaar optrekt en tegelijk de ander wat gunt.

Het zit ‘m in wat Lahbib zegt ‘Wij houden van hen, zij van ons. En dat maakt ons sterk’

Het zit ‘m in één woord: Familie.

Osu.